NOMΑΔΕΣ μια ζωή

Στα 1885 ο  Gordon Stables, συνταξιούχος γιατρός του Πολεμικού Ναυτικού, σχεδίασε και ανέθεσε το πρώτο τροχόσπιτο αναψυχής στον κόσμο τον 19ο αιώνα, ονομάζοντάς το «The Wanderer». Φτιαγμένο από μαόνι και ξύλο σφενδάμου το τροχόσπιτο με άλογα ήταν ένα εξαιρετικό θέαμα στο δρόμο.

Το πρώτο εμπορικό τροχόσπιτο εμφανίστηκε ένα χρόνο μετά τον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο με το τροχόσπιτο Eccles. Κατασκευάστηκε από τον Bill Riley και τον γιο του και η Eccles Motor Transport ουσιαστικά γέννησε το σύγχρονο βρετανικό τροχόσπιτο.

Μέχρι τα σύγχρονα πολυτελή αυτοκινούμενα η πορεία τους ήταν και συνάμα ανοδική στη ζήτησή του. Οι τροχοβίλες – τροχόσπιτα – caravan όπως αλλιώς λέγονται αυξανόταν ραγδαία χρόνο με τον χρόνο και από τα μεσαία εισοδηματικά στρώματα.

Η νομαδική ζωή ασκεί τελικά γοητεία; Μπορεί να σχετίζεται με τους μακρινούς τροφοσυλλέκτες ή τους μετανάστες ποιμένες που μετακινούσαν τα κοπάδια τους στα χειμαδιά, ίσως και με τους τσιγγάνους. Σε πολλές χώρες η επιλογή να ζεις σε τροχόσπιτο δεν συνδέεται με το να «μην έχεις που αλλού να μείνεις» (Homeless) ούτε συνδέεται απαραίτητα με τη ρέμπελη ζωή ρομαντικών χίπις. Είναι απλά ένας τρόπος ζωής, μια ζηλευτή ζωή που προσφέρει εμπειρίες και επαφή με τη φύση. Ένας απαιτητικός τρόπος διαβίωσης που δεν ταιριάζει σε πολλούς, ωστόσο δημιουργεί έντονη συγκίνηση και ασκεί γοητεία ως εναλλακτικός τρόπος να ταξιδεύεις και να διαβιώνεις χωρίς πολλά τετραγωνικά και περιττές πολυτέλειες. Είναι σπίτια που ταξιδεύουν. Καβούκια, κοκούλια που σε πάνε και τα πας.

‘Όταν ξεμένουν κάποια στιγμή μόνο, σαν αφήνονται να γέρνουν μετά τις γύρες τους στις μεθορίους και τα νησιά, στα βουνά και τους κάμπους.

Σαν να γράφουν ένα road mouvie όπως αυτό που έχει γυριστεί, το camperlovers ή το nomadland.