Άγιος Αυτόχειρας

συντάκτης Katerina Grammatikou · Δημοσιεύτηκε 21/01/2023 · Ενημερώθηκε 28/03/2023

Κανείς δεν μπορούσε να επιβιώσει χωρίς θεό,

Ασλί Ερντογάν.

Είδα μια άγνωστη αγιογραφία πρόσφατα. Ένας άντρας με φωτοστέφανο Αγίου, έμοιαζε με θνητό, όπως τόσοι Άγιοι υπήρξαν κάποτε. Ονομαζόταν Άγιος Αυτόχειρας. Βρισκόταν για λίγο καιρό σε μια άλλη εκκλησία, ένα μουσείο κάπου κρυμμένο στην Αθήνα. Σε γειτονιά της πλατείας Αττικής, στην Αδμήτου συγκεκριμένα.

Το φωτοστέφανο κοσμούσε υπέροχα το οστέινο κρανίο (θύμιζε κάπως πεινασμένο, δεν ξέρω γιατί, από λανθασμένη εντύπωση μπορεί, να βλέπω πεινασμένους τους αδύνατους) και το βλέμμα του παραπλανούσε κάτι μέσα σου’ ένα κάθε άλλο παρά βλέμμα ελαφρόμυαλου ανθρώπου έδειχνε. Ήταν εκείνο το βλέμμα που όμοιό του φτιάχνεται μόνο σε αγιογραφίες. Ένα απόμακρο και συνάμα κοντινό, εσωτερικό, βαθύ, μικρού θεού βλέμμα. Ήταν μήπως που κρατούσε πιστόλι στο ένα χέρι;

Στο άλλο κρατούσε κάποιες δικές του εντολές: μια δική του δοξασία, όπως θα κρατούσε ένας «κανονικός» Άγιος απόσπασμα Ευαγγελίου.

Φορά κουστούμι και μαύρη γραβάτα κοντή και η πένθιμη όψη της επίσημης ενδυμασίας , το λευκό πουκάμισο και το λουλούδι στο πέτο (βγαλμένο μάλλον από τον κήπο των λουλουδιών ενός χαμένου παραδείσου που είχε στο κάδρο πίσω του). Εκατέρωθεν, τα μπουκέτα μοιάζουν δυο Χερουβίμ πάνω από την παχιά αύρα της κεφαλής του, δίνοντας ξεκάθαρα την σκοπιμότητα Αγιοποίησης αυτού του προσώπου – συμβόλου –που σημειολογικά – δείχνοντας την απώλεια της ευτυχίας και της χαράς που δεν κατάφερε να ζήσει γιατί πίστευε κάπου και προδόθηκε ή για κάποια θυσία του, προκειμένου για την σωτηρία των άλλων.