Γιατί φοβάστε τις σκιές σας;
Αν το δέντρο ήταν πόλεμος,
η σκιά θα ήταν η φρίκη του.
Όσο υπάρχουν δέντρα να ψηλώνουν, να μετρούν το ανάστημα του ανθρώπου με τον πήχη παραμονής του στον πλανήτη, θα γέρνουμε ήσυχα στις σκιές τους και με ηρεμία θα αναπαύουμε τις ψυχές μας.
Τα δέντρα υπήρξαν ΤΟΤΕΜ, ΦΕΤΙΧ, ΙΕΡΑ. Ανιμιστικές θρησκείες θα σκεφτείτε. Ό,τι κινείται ή δονείται έχει ψυχή, έχουν πει.
Οι φυλλωσιές είναι δώρο του ήλιου για την νοσταλγία της ερήμου.
Ανεξέλεγκτος πανικός καταλαμβάνει τη δημοτική αρχή του Ναυπλίου και τους ανάξιους τιτλούχους της, γεωπόνους, μηχανικούς, κλπ. να κόβουν φυτά και να μπετώνουν. Το να αναπλάσεις μια πλατεία, ένα παρτέρι, δεν σημαίνει ότι τα κάνεις πιο ωραία. Μπορεί ήδη να είναι ωραία και αρκεί μια αρχιτεκτονική παρέμβαση για να βελτιωθεί. Το να δημιουργήσεις λίγο περισσότερο πράσινο είναι το ζητούμενο. Αυτό το μπορείς;
Το παράλογο όμως που συντελείται στον τόπο μας μοιάζει με την ματαίωση του καλλιτέχνη. Όσο φτιάχνει νευρωτικά σχέδια δεν θα αποδώσει παρά την ψευδαίσθηση του ανύπαρκτου. Το ανικανοποίητο παραμένει βασανιστικά μέσα του.
Γιατί σας φοβίζουν αλήθεια τόσο οι σκιές των δέντρων; Φροντίστε τα φυτά, τα λουλούδια και αφήστε τα δέντρα να μας περιβάλλουν. Επειδή δεν αποφασίζουν αυτά για την επιβίωσή τους (αφού η ανθρώπινη βούληση υπερτερεί) μην χρησιμοποιείτε τη δύναμή σας σε αδύναμους. Τα δέντρα αποτελούν «έμβιους οργανισμούς»· μην χαμογελάτε όταν σας λένε πως «τα δέντρα έχουν ψυχή», ότι είναι πιο έξυπνα από εμάς τα δίποδα!
Τα «νοήμονα δέντρα» αδυνατούν μάλλον να φτάσουν το νοητικό επίπεδο των ψαλιδοχέρηδων-δενδροκόμων – «γεωπόνων», μπορεί όμως κάποια στιγμή να θελήσουν…
“Όπου υπάρχει πολύ φως, υπάρχει έντονη σκιά”. ΓΚΑΙΤΕ
Ο καιροσκοπισμός, η αρπαχτή (δει δη χρημάτων), τα δημόσια έργα …Τα έργα βιτρίνας δλδ. που λειτουργούν ως προβολή του εγώ σας, απ’ αυτά συνηθίσαμε πια. Η αρρωστημένη σας έπαρση μπροστά στην κοπή της κορδέλας, τοποθετώντας ένα τελευταίο πλακάκι, ξεριζώνοντας και κάνοντας νεωτερισμούς προς επίδειξη, αφήνοντας πίσω τις παράγκες και τις τρώγλες, ανθρώπους στη μιζέρια τους να περιφέρονται μακριά σας, περίθαλψη και παιδεία σε αυτόματο πιλότο, όλα αυτά μοιάζουν πως γυρεύεται την λάμψη και μόνο των πραγμάτων. Μα η επόμενη γενιά – η γενιά των παιδιών σας ας πούμε- έχετε σκεφτεί μήπως σας κατακεραυνώνει;
Δεν έχω σκοπό να κάνω ψυχανάλυση εδώ. Ωστόσο μου κολλάει ο Γιούνγκ κι ας πρόκειται για δημόσια πράγματα όταν μιλώντας για τις σκιές λέει, πως είναι η «σκοτεινή πλευρά» της προσωπικότητας και ό,τι απωθημένα, άσχημες εικόνες, σκουπίδια του μυαλού μας εκεί τα πετάμε …
Μήπως όμως νομίζετε, πως εξαφανίζοντας τις σκιές, θα απαλλαγείτε από το παρελθόν σας και θα απομείνει το πρόσφατο, ένα φωτεινό τώρα;
“Όπου υπάρχει πολύ φως, υπάρχει έντονη σκιά”. ΓΚΑΙΤΕ
Αρνούμενοι τη σκιά σας αρνείστε να αποδεχτείτε τις (κρυφές) αλήθειες σας· σαν να ζητάτε να αποκοπείτε από τις κρυφές σας επιθυμίες, το ανικανοποίητο, τα σκοτάδια των ανώτερων σκέψεών σας που έχουν θολώσει. Τολμήστε να δείτε την αλήθεια κατάματα.
Τώρα που μπαίνει Άνοιξη, μην κόψετε κι άλλα δέντρα. Αφήστε τα τουλάχιστον ν’ ανθίσουν φέτος.
