Μόδα, Εποχές, Στύλ

Σφιχτά κολάρα, δαντέλες, κορσέδες, φουρκέτες, μακριές φούστες, καπέλα και φτερά θα αποτελέσουν στο πέρασμα των αιώνων την αυτοκρατορία του κιτσς.

Εκτός από τις περιόδους που τα ρούχα δεν είχαν ιδιαίτερη αισθητική σημασία, όπως αυτές των πολέμων (άλλωστε σε τέτοιες περιόδους οι πρώτες ύλες εκλείπουν), στην εξέλιξη του πολιτισμένου κόσμου οι ζώνες και οι αγκράφες , οι φούστες που θα κοντένουν και θα στενεύουν απειλητικά, οι καμπάνες παντελόνια, οι καμπαρντίνες, οι τσάντες από γνήσιο δέρμα(!), τα σοφιστικέ ταγιέρ, θα συμβαδίσουν με την απελευθέρωση της γυναίκας και στη χειραφέτησή της. Θα συνδράμουν προς αυτή τα αέρινα ρούχα, τα διαφανή , τα σέξι εσώρουχα, τα κρόσσια και τα βαθιά ντεκολτέ.

Ενώ από την άλλη, τα ανδρικά ζιβάγκο, τα πουλόβερ, η τραγιάσκα και το απαραίτητο φετίχ η γραβάτα ή ένα τζιν παντελόνι με το πακέτο τσιγάρο στην τσέπη του, θα προκαλούσε τη μοίρα της ενδυμασίας όχι απαραίτητα ως αναγκαίο είδος (πρώτης ανάγκης) αλλά ως τρόπος ζωής και συμπεριφοράς .

Η ενδυμασία αποκάλυπτε την τάση του ανθρώπου να θέλει να αναζητά το διαφορετικό, το ωραίο, να το δημιουργεί και να το(ν) προβάλει. Ωστόσο, από τα δεκαεφτάποντα τακούνια, τις punk εκδοχές, τα strass, οι ζώνες και τα πουκάμισα με ζιργκόν, οι εκφράσεις της Pop Κουλτούρας από μέσο έκφρασης η μόδα θα μεταλλαχθεί σε μέσο επίδειξης κοινωνικής θέσης και η μαζική παραγωγή θα καταστεί το αντίπαλο δέος.

Η μάρκα brand name εναντιώνεται στην αυθεντική κουλτούρα που αντιπροσωπεύει ένα στυλ ντυσίματος ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει στην απόλυτη ομοιομορφία ντυσίματος ή στην ταξική διαπάλη και η αποθέωση πραγματώνεται στο χτίσιμο αμύθητης περιουσίας από τους οίκους μόδας κι όλα αυτά εις το όνομα της «ενδυματικής αισθητικής» . Μπορεί τα παιδιά των λουλουδιών να ξεκρέμασαν το σύμβολο της ειρήνης από την αλυσίδα του.

Τα περισσότερα ανά τον κόσμο πατρόν να μην κόβονται από επιδέξια χέρια της Coco Chanel, του Yves Saint Laurent και τα υφάσματα να ράβονται μαζικά σε εργοστάσια της Κίνας και να τα βρίσκεις σαν εμπόρευμα στις λαϊκές αγορές. Το modus δεν φορά κιμονό, είναι τρόπος ζωής και συμπεριφοράς που θα αλλάζει όσο αλλάζει η κοινωνία.

Η Κοκό Σανέλ αποτελεί την προσωπική επιλογή μου! Δείτε σχετικό βιβλίο Μόδας