Διάδρομος απογείωσης
Στον στενόμακρο διάδρομο απογείωσης,
με τα βιδωμένα στην άσφαλτο φώτα,
ξεχωρίζω τις φευγαλέες φιγούρες των αεροπλάνων,
ακούω το μουγκρητό των μηχανών
και μετράω, συνέχεια, τις απογειώσεις τους.
Κι όπως τα βλέπω να καρφώνονται στον ουρανό
συλλογίζομαι, με δέος, την κάθε στιγμή,
πόσες ψυχές αλλοτριώνονται βίαια,
πόσες καρδιές αδειάζουν
απ’ το μεδούλι της ανθρωπιάς τους
και πόσα μάτια δοκιμάζονται
στην καυτερή λάβα του δάκρυου.
Κώστας Μιχ. Σταμάτης
