Yachting, ο τουρισμός με άλλο πρόσωπο στο Ναύπλιο
Αυτή η αμετάφραστη λέξη δηλώνει, σύμφωνα με το Λεξικό, την χρήση σκαφών αναψυχής και πλοίων (γιότ) με σκοπό να συμμετάσχουν σε αγώνες ή για κρουαζιέρα. Λέγεται αλλιώς και θαλάσσια περιήγηση. Συνδυάζει κατανάλωση ειδών πολυτελείας και ταιριάζει φούστα- μπλούζα στην υψηλή εισοδηματικά τάξη.
Οι μικροί εφοπλιστές
Amenities, ρολόγια αξίας, πυξίδες και outfit υψηλής ραπτικής, στημένα μακιγιαρισμένα πρόσωπα που θαυμάζουν και αυτοθαυμάζονται σε αναρίθμητες selfie· διοργανώνουν Privet party, ρίχνουν πυροτεχνήματα, σκορπούν μπαλόνια, γευματίζουν με την υψηλή γαστρονομία. Σαμπανιέρες γουργουρίζουν στα υψηλά ντεσιμπέλ· ο ήχος θορυβεί τις ήδη κουρασμένες πόλεις. Άφθονο αλκοόλ και ακριβά κρασιά χύνονται αφειδώς, με το λέιζερ σημαδεύουν άσκοπα… Ιδιοκτήτες σκαφών και ναυλομεσίτες θαλαμηγών, καταμαράν – οι «μικροί εφοπλιστές»- κλείνουν με σιγουριά συμβόλαια χαράζοντας νέους ναυτικούς δρόμους στην κερδοφορία, χρησιμοποιώντας τον σύγχρονο εξάντα. Κρατώντας ανεμολόγια διαβάζουν τον καιρό – κόντρα στις προγνώσεις που ακυρώνουν πολλές φορές τα σχέδια του ανθρώπου από αναπάντεχες θεομηνίες. Όσο κι αν θέλουμε να προβλέψουμε τα ονειρικά μας ταξίδια, όπως μια φανταστική ημερήσια κρουαζιέρα (daily cruise), η κβαντική μηχανική μας διαψεύδει.
Η οικονομική εξουσία παραλαμβάνει το τρόπαιο της δύναμης (: απόδοση κεφαλαίων, εξυπνάδα, δείκτης ευφυΐας, ρίσκο ή κίνδυνος, όπως θέλουμε το λέμε) και η υψηλή ναυτοσύνη αναμετριέται με το μήκος του σκάφους. Ένα ξεπερασμένο -θα θέλαμε να είναι- κατάλοιπο πατριαρχίας, πουλιέται ακριβά και ενοικιάζεται πανάκριβα. Αλήθεια το μήκος παίζει πάντα τόσο σπουδαίο ρόλο;
Η αλήθειας της οικονομίας
Στις προθέσεις τους οι επενδυτές και αγοραστές, οι ενταγμένες στο yachting club είναι να οργώνουν τις θάλασσες (το ήρεμο αρχιπέλαγος του Αιγαίου είναι ένας αξιαγάπητος προορισμός), επενδύοντας στο μέλλον τους πάνω στην διατήρηση (και ύπαρξη) υγιών θαλάσσιων οικοσυστημάτων, όταν με τον τρόπο τους υποθηκεύουν ένα μάλλον άδοξο τέλος.
Υπάρχει βέβαια η ροή της οικονομίας και ότι τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον άνθρωπο να θέλει να παράγει, να χορταίνει, να χαίρεται και να καλοπερνά. Η χρυσοφόρος κότα, αυτής μάλιστα της επένδυσης, αποφέρει πράγματι ιδιωτικά οφέλη και κάποια κοινωνικά, όπως καλά ενοίκια στους τουριστικούς λιμένες, αύξηση της απασχόλησης και δαπάνης, συμβάλλοντας στο ΑΕΠ της χώρας και στο Ισοζύγιο πληρωμών. Ο καταμερισμός του πλούτου όμως;
Τοπικά οφέλη για την επαρχία
Οι τοπικές κοινωνίες αποκομίζουν οφέλη από την χωροθέτηση μιας μαρίνας; Το κατά κεφαλήν εισόδημα περιφερειακά αυξάνει; Πόσο επωφελές είναι να επενδύονται τεράστια κεφάλαια στην μετατροπή γραφικών λιμανιών σε τουριστικούς λιμένες προς χάρην της εξυπηρέτησης μικρής μόλις μερίδας ανθρώπων (προνομιούχων) για ταξίδια αναψυχής όταν δεν υπολογίζονται δεόντως οι επιπτώσεις της οικολογικής ρύπανσης και αειφορίας ή την στιγμή που υπάρχουν άλλες ανάγκες ύψιστης κοινωνικής σημασίας που πρέπει να διαχυθούν στη λαϊκή βάση.
Το κράτος αγαπάει τη «διασκέδαση» όταν ο αθέμιτος ανταγωνισμός και οι παράνομες ναυλώσεις (μου θυμίζει λίγο τις παράνομες αμβλώσεις ), το δίκαιο της θάλασσας και τόσα άλλα οικολογικά θέματα θολώνουν τα καθάρια-κάποτε-νερά;
Φαντάζομαι στο μέλλον βυθισμένες πολιτείες και την ενάλια αρχαιότητα να διεκδικεί μερίδιο στο θέαμα που τις στερούσαν αιώνες τώρα και την συγκίνηση να μεγαλώνει πλησιάζοντας πάνω από ένα σπουδαίο εύρημα όταν τριγύρω δεν θα υπάρχουν ψάρια.
Για τον μικροκαμωμένο Λιμένα Ναυπλίου η φιλοξενία αυτού του μεγάλου γεγονότος κοστίζει ένα δυσανάλογο ποσό ετησίως. Την στιγμή που η πόλη δεν στερείται πληρότητας στα ξενοδοχεία της, ούτε έχει έλλειψη εισόδου τουριστών, για λίγη θέαση και μόνο από τον απλό επισκέπτη και τον λαό είναι μάλλον περιττή εκδήλωση.
Δείτε κείμενα για το Ναύπλιο
