Καλά;

kalá – καλά

Της Αν Πεντέρς (@Anne Penters)

Το βιβλίο των εκδόσεων Βακχικόν είναι σε μετάφραση Αναστασίας Χαβάτζα

Η Αν, η γλυκιά αυτή βελγίδα ποιήτρια που γνώρισα στη Διεθνή έκθεση βιβλίου Θεσσαλονίκης, γράφει με αισθητηριακές συντεταγμένες. Τραβάει γραμμές, ισιώνει και απλώνει, σαν να χωρίζει κάθε σελίδα και τις λέξεις -αν μπορούσε, ίσως και τα γράμματα-, προσδιορίζοντας ένα μέτρο δίχως μέτρο (αλλά με σημασία), στη οριζοντίωση ή ευθυγράμμιση των ανθρώπινων σχέσεων· όπως είναι οι γραμμές των εργοστασίων και της καθετοποίησης της παραγωγής.

Αξιοποιεί καταξιωμένους Έλληνες και ξένους συγγραφείς σε βιβλιογραφικές παραθέσεις όπου στη θέση της, τη φωνή της, την σκέψη της, δίνει φιλότιμα (μια ελληνική λέξη όπως η ίδια χρησιμοποιεί πολλές) αφήνοντας χώρο να μιλήσουν κι εκείνοι. Είναι ευγνωμοσύνη, ένας φιλελληνισμός συν τοις άλλοις, ή απλά το μεγαλείο του αλτρουισμού ενός ανθρώπου ευγενούς και ρομαντικού να θέλει να αποτίσει φόρο τιμής στους μέντορες;

Kalá,afto, δύο τίτλοι βιβλίων της. Λόγος- ομιλία εν συντομία, φωνάζει σιωπηρά, με λέξεις που εκφράζουν νοήματα, όσο υπάρχει ακόμη σκέψη κατά την Οργουελική προφητεία.

 Παραθέτω αυτούσια από το βιβλίο αποσπάσματα της Αν Πεντέρς από το βιβλίο kalá.

=================

Λένε πως μια μέρα, από την όχθη ένας άνδρας έφυγε,

πως είχε αφήσει γυναίκα να πλέκει μόνη, μέρες όμοιες με τις προηγούμενες,

πως στον γυρισμό βρήκε μονάχα τη γη, που με τον καιρό κατάσχεσαν,

σκόνη στα πόδια του…

Μήπως έπρεπε να σαλπάρει πριν την εκατόμβη;

________________________________εμείς είμαστε η εκατόμβη.

kalá

Όλα καλά.

Κεφαλαιώδες κενό.

Η θέση. Ο άλλος. Το ίχνος. Ο άλλος.

Που είναι η θέση του άλλου;-να μην ξέρεις

[και παντού τραγουδάς]

===================

Δεν έχω πια δικές μου λέξεις καθαρές.

Τις κλέβω. Όλες είναι λερωμένες. Επαναλαμβάνω.

Τις κλέβω, τις αναμασώ, τις φτύνω.

Όλες είναι λερωμένες.

Ex nihilo. Does not exist.

=====

Μου μιλάνε για σκοτάδι,  βλέπω μονάχα φως.

________________________________________________θάνατος

Είναι η απουσία μάχης.

=====================

Δεν ξέρω πλέον να διακρίνω αυτό που βλέπω, αυτό που είδα.

Αυτό που νομίζω, από αυτό που μου είπες. Words getting tires. Pale.

Broiled eggs. My mind on a plate. Some lime on it.

Words getting vain. Still looking for what?

===================

Όλα μας μολύνουν / ώς και οι ρίζες του λεξιλογίου

(επαναλαμβάνω).

==================== 

I think you were right.

We should have know better.

The wave.

Closer and closer.

(έχουμε ακόμα χρόνο;)

===================

_________________________Μπροστά στη βία που μας ασκείται

/ (πώς)(μπορούμε) να παραμείνουμε ψύχραιμοι;

=======================

Φωτογραφίες σε ασπρόμαυρο, η εικόνα και ο ήχος (στο website της υπάρχει οπτικοακουστικό υλικό) ταιριάζουν αρμονικά με αυτούσιες ελληνικές λέξεις που πλέκονται με αγγλικές.

Οι αναφορές της και ένα προσωπικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της εμπεριέχονται  στο “kalá”, βγάζουν μυρωδιά λεμονιού, τη μυρωδιά αυτής της χώρας όπως γράφει.

 Τα ποιήματα της συλλογής δεν διαβάζονται ως ένας λεκτικός συνδυασμός νοημάτων,όχι μόνο ως ένας ξεχωριστός τρόπος γραφής. Κάθε λέξη έχει το συμβολισμό της. Η συγκεκριμένη συλλογή διαβάζεται, ως μια εν εξελίξει εργασία, ένα project, που ενώ έχει γραφτεί, γράφεται και μεταβάλλεται, σαν για να επιβεβαιώσει την ρήση του Ηράκλειτου: τα πάντα ρει.

Μια γραφή που θέτει τον αναγνώστη να «εργαστεί» στην εξόρυξη νοημάτων, σκοπών που βρίσκονται βαθιά, σκαμμένα και σκεπασμένα στα χώματα …

«Η ποίηση σκαφτιάς και κόσκινο____________του πραγματικού, που αναιρεί.

Αν και «το προνόμιο του λόγου» δίνει ελευθερίες στον αναγνώστη, ο «αθόρυβος» ήχος, αυτός που αισθανόμαστε χωρίς να ακούμε, οι Α/Μ εικόνες, αφήνουν χώρο στην αισθητική, δεν διεκδικούν πρωτεία …έναντι του ταπεινού λόγου. Εν αρχή ην ο Λόγος ή ο Ήχος, αλήθεια, είναι ένα δίλημμα κι αυτό.

Διαπραγματεύεται με τον χρόνο και τραβά γραμμές, ξεχωρίζοντας το τώρα και το μετά, το εδώ και το εκεί για να φτιάξει έναν ψηφιδωτό χάρτη για το μυαλό, για να ρωτήσει: Πότε;

Με τους στίχους της αμφισβητεί, πολιτικοποιείται, αντιστέκεται στην επικράτηση ενός κόσμου συντηρητικού. Δεν είναι όλα καλά. Αν κάποιοι θέλουν να είναι καλά, τους κλείνει το μάτι και η στα αγγλικά με ελληνική σημασία λέξη, απαντά πως, όχι, δεν είναι όλα και τόσο kalá! Μπορούν να γίνουν καλύτερα – kalitera- αλλά όταν αυτό γίνει ένα σημασιολογικό συγκριτικό για μια γλώσσα τεχνητή που θα σημαίνει: good-better-best.

Κι «ας ____________________είμαστε η θύελλα» μπορούμε να μερέψουμε το Είναι.

Δείτε κείμενα και έργα της Αν Πεντέρς στην ιστοσελίδα /web site / annependers.net